Było ciepłe lato 5

- Dobrze, proszę państwa, proszę trzymać się jeden za drugim i ruszamy!

- Myślisz, że Trafalgar da sobie radę?

Ace z Sanjim z niepokojem spojrzeli za siebie i na chłopaka, który tak mocno trzymał lejce, że aż mu kłykcie zbielały.

- Marco powiedział, że może nie brać w tym udziału, więc co się przejmujesz… - Portugas wzruszył ramionami, choć również się martwił. Delikatnie uderzył piętami swojego konia i ruszył za resztą w kierunku wyjścia z ujeżdżalni. Dzisiaj mieli mieć spokojną przejażdżkę po lesie. Wypuścili kilka grup, by korzystały z uroków pozamiejskich i sprawdziły się ze zwierzętami w terenie.

- Jak się tam trzymasz, Trafciu? – Zadał pytanie Ace, niepokojąc się o kolegę, który wlókł się z tyłu.

- Odwal się.

Law zazgrzytał zębami, maksymalnie skupiając się na prowadzeniu konia. Czuł na sobie ciągłe spojrzenia przyjaciół, przez co jego policzki przyozdobiły czerwone wypieki.

- Ach, ta błogość, ta cisza, to świeże powietrze! – Sabo zaciągnął się zapachem przyrody.

- Jaka radość, skoro nie ma tu żadnych kobiet… - Jęknął Sanji, odginając się w tył i ze smutkiem zerknął na szare niebo nad sobą.

Dwa światy 3 END

     Ledwo rozkleił powieki, a obraz zawirował mu przed oczami. Czuł w ustach metaliczny smak krwi i suchość w gardle. Jego policzek lepił się do wilgotnej ziemi, na której powoli przekręcał się na bok. Zacisnął zęby, gdy poczuł ostry ból, który rozłupał mu czaszkę na dwoje. Padł na plecy i odetchnął kilka razy, przezwyciężając mdłości. Wzrok przyzwyczaił się do światła, które przesączało się przez deski pokładu. Zaczął odzyskiwać ostrość widzenia i myśli. Był w celi pod pokładem statku. Z zewnątrz dochodziły go głosy załogantów i szuranie ich ciężkich, wojskowych butów. Przypomniał sobie wydarzenia sprzed omdlenia i jego serce zaczęło szybciej bić, gdy ogarnął go niepokój. Zanim jednak zawładnęła nim panika, usłyszał chłopięcy głos.

     - Zoro? Zoro!